Сроки реализации проекта: 1 – 5 октября Участники проекта: учащиеся четвёртых классов Цели и задачи проекта: • Определить понятие «учитель». • Пополнить словарный запас и устную речь учащихся по предложенной теме. • Научиться описывать внешность, характер человека и его личностные качества. • Развить умение работать в группе • Выработать умение вести диалог, понимать значение вопроса и отвечать на него.
Ход проекта Обсуждение проблемных вопросов: • Кем для вас является учитель? Учитель для меня учитель. • Каким должен быть настоящий учитель? настоящий учитель должен быть умним. • Хочу ли я быть похожим на своего учителя (почему?)я Хочу быть похожим на своего учителя англискава потому что мне пригадитца англиский. • Зачем нужны учителя? Учителя нужны чтобы учить маладож. • Любите ли вы ваших учителей (почему?)да я Люблю учителей потому что они меня учать и добрие. • Хотите ли вы стать учителем, когда вырастите (почему?)нет я не хочу станавица учителем иза того что это муторная работа. • Можно ли родителей назвать учителями (почему?)да Можно родителей назвать учителями они учать жизны. Проектное задание С помощью программы Paint нарисовать любимого учителя, описать его внешность и характер, рассказать, почему именно этот учитель вам нравится. ресавать я не умею. Мне нравитца мис Ани она высокая и у неё чёрные волосы еслы чесно я не помню цвет глаз.
2.Բացատրի՛ր հետևյալ բառերը, արտահայտությունները. գյուղացու մեկը, գլխով անցածը, պարի տաք ժամանակը, «հայ-հույ» անել, շունչը իրեն քաշել, վազելը մեկ անել, հանդ, հանդիմանել, գավազան:
ЖИ – ШИ пиши с буквой «И». ЧА – ЩА пиши с буквой «А». ЧУ – ЩУ пиши с буквой «У».
2. ЧТЕНИЕ ТЕКСТА
Урок дружбы
Жили-были в чаще леса два ёжика: Пшик и Пыжик. Однажды Пшику пришла посылка от бабушки. В ящике были груши, яблоки, семечки, чай и шиповник. Но Пшик не стал рассказывать об этом своему другу, сам съел фрукты и семечки, а потом запил всё это чашкой чая с шиповником. Вот только когда ящик выбрасывал, не заметил, что несколько семечек просыпались на землю. Нашёл эти семечки Пыжик, собрал в пакетик и пришёл к своему приятелю Пшику. — Здравствуй, Пшик! Я сегодня нашёл десять семечек. Давай их поровну разделим и съедим. Угощайся! — Не надо… Зачем? — прищурился Пшик. — Ты нашёл — ты и ешь! — Но мы же с тобой друзья, — сказал Пыжик. — А друзья всё должны делить пополам. Разве не так? — Ты, наверное, прав, — ответил Пшик. Ему стало очень стыдно. Ведь он сам съел целый ящик семечек и фруктов и не поделился с другом. Он почувствовал, что поступил неправильно. Взял Пшик пять семечек и сказал: — Спасибо тебе, Пыжик! И за семечки, и за урок… дружбы!
Словарь:
чаща леса – անտառի խորքերը
посылка – ծանրոց
шиповник – մասուր
просыпаться – թափվել
3. ПОСЛЕТЕКСТОВЫЕ ВОПРОСЫ И ЗАДАНИЯ
3.1. Найди в тексте слова, в которых есть сочетания ЖИ, ШИ, ЧА, ЩА, ЧУ, ЩУ. Обрати внимание на их написание.
Жили чаще ёжика грушичай шиповник чашкой чая Угощайся прищурился почувствовал Пшик Пыжик
3.2. Ответь на вопросы в своём блоге.
Откуда у ёжика Пшика оказалась посылка с фруктами, семечками и чаем?От бабушки.
Что сделал Пшик?съел всю еду от бабушки.
Что Пыжик принёс своему другу?
семечки.
Почему Пыжик предложил разделить семечки поровну? Потому что он хорошый друг.
Чему учит эта сказка? Почему она так называется? Что не надо быть жадиной.
3.3. Перескажи текст своими словами. Были друзя их звали Пшик и Пыжик. Им бабушка атправила яшик с чайем и с фруктами Пшик всё сьел и когда Пшик хотьел вибросить каробку из уаробки випало 10 семочек и Пыжик нашёл их и пошёл дилитса с Пшиком
That tale was about a girl named Goldilocks. She was very hungry. She saw a house. She went into the house. There were three plates, three chairs. The oath was very good, he sighed
● Քանի՞ միավոր կա միավորների կարգում։ ● 5487 – 1 միավոր ● 14444 – 1 միավոր ● 785743 – 1 միավոր 2․ Գրի՛ր թիվ, որն ունի ● 2 հազարյակ, 2 հարյուրյակ, 4 տասնյակ, 7 միավոր 2247 ● 5 տասհազարյակ, 3 միավոր, 0 հարյուրյակ, 9 տասնյակ 50093 3․ Արան լոլիկի համար վճարեց 780 դրամ, իսկ վարունգի համար՝ 3 անգամ ավելի։ Արան որքա՞ն է վճարել այդ գնումների համար։ 780 × 3 = 2340 2340 + 780 = 3020 Կարգային միավոր 4․ Կարդա՛ թիվը՝ 245871, և պատասխանի՛ր հարցերին։ ● Ի՞նչ է ցույց տալիս 1 թվանշանը տրված թվի գրության մեջ։ 1 ցույց է տալիս միավորը։ ● Քանի՞ կարգային միավոր կա այդ թվի հինգերորդ կարգում։7 ● Քանի՞ կարգային միավոր կա այդ թվի երկրորդ կարգում։4 5․ Փորձի՛ր կռահել պատասխանները։ ● Թվերից մեկը մյուսից մեծ է 275-ով։ Որքա՞ն է այդ թվերի տարբերությունը։275 -ով ● Երկու թվերից մեկը մյուսից փոքր է 518-ով։ Որքանո՞վ է մեկը մյուսից մեծ։ 518-ով 6․ Ո՞ր թիվն է համապատասխանում 7հազ․+6տ․ +9մ․ կարգային գումարելիների գումարին։7019 7․ Ժամը քանի՞սին պետք է ցույց տան երկրորդ և երրորդ ժամացույցները։
10 ։ 30 8․ Մի ֆերմայում 847 ճագար կա, իսկ մյուսում՝ 309 ճագարով ավելի։ Երկու ֆերմայում քանի՞ ճագար կա։847 + 309 = 1157
● Քանի՞ միավոր կա միավորների կարգում։ ● 4625 – 5 միավոր ● 45752 – 2միավոր ● 11125 – 5 միավոր ● 725228 – 8 միավոր ● 148674 – 4 միավոր Օրինակ ՝ 4625 ● Քանի՞ նիշ ունի։ 4 ● Քանի՞ իրարից տարբեր թվանշանով է գրված։ 4 ● Քանի՞ հազարյակ կա հազարյակների կարգում։ 4 ● Քանի՞ հարյուրյակ կա հարյուրյակների կարգում։ 6 ● Քանի՞ միավոր կա միավորների կարգում։ 5 2․ Գրի՛ր թիվ, որն ունի ● 3 հազարյակ, 2 հարյուրյակ, 4 տասնյակ, 1 միավոր 3241 ● 5 միավոր, 2 տասնյակ, 5 հարյուրյակ, 6 հազարյակ 6525 ● 9 հարյուրյակ, 6 տասնյակ, 0 միավոր, 3 հազարյակ ● 3960 Օրինակ ՝ 3 հազարյակ, 2 հարյուրյակ, 4 տասնյակ, 1 միավոր – 3241 3․ Հայկը ձմերուկի համար վճարեց 2440 դրամ, իսկ սեխի համար՝ 2 անգամ պակաս։ Հայկը որքա՞ն է վճարել այդ գնումների համար։ 2440 դրամ ÷ 2 = 1220 դ. 2440 դրամ – ձմերուկ 1220 դրամ – սեխ Կարգային միավոր Թվի գրության մեջ ի՞նչ է ցույց տալիս յուրաքանչյուր կարգում գրված թվանշանը։ Թվի գրության յուրաքանչյուր թվանշան ցույց է տալիս, թե տվյալ կարգում քանի կարգային միավոր կա։
4․ Կարդա՛ թիվը՝ 148654, և պատասխանի՛ր հարցերին։և ● Ի՞նչ է ցույց տալիս 4 թվանշանը տրված թվի գրության մեջ։ 6 ● Քանի՞ կարգային միավոր կա այդ թվի հինգերորդ կարգում։ 5 ● Քանի՞ կարգային միավոր կա այդ թվի չորրորդ կարգում։ 6 5․ Կարդա՛ թիվը՝ 324707, և պատասխանի՛ր հարցերին։ ● Ի՞նչ է ցույց տալիս 7 թվանշանը տրված թվի գրության մեջ։ 7 ● Քանի՞ կարգային միավոր կա այդ թվի հինգերորդ կարգում։ 0 ● Քանի՞ կարգային միավոր կա այդ թվի երկրորդ կարգում։ 2 6․ Փորձի՛ր կռահել պատասխանները։ ● Երկու թվերի տարբերությունը 420 է։ Որքանո՞վ է մեկը մյուսից մեծ։ 420-ով մեծ է։ ● Երկու թվերի քանորդը 5 է։ Քանի՞ անգամ է մեկը մյուսից մեծ։ 5-անգամ մեծ։ 7․ Ո՞ր թիվն է համապատասխանում 6հազ․+5տ․ +1մ․ կարգային գումարելիների գումարին։6051 8․ Ժամը քանի՞սին պետք է ցույց տան երկրորդ և երրորդ ժամացույցները։
10 ։ 40 9․ Դպրոցի ըներցասրահում տեղավորվել են 8 չորստեղանի սեղան։ Դա 4-ով ավելի է վեցտեղանի և 2 անգամ քիչ՝ երկտեղանի սեղանների թվից։ Քանի՞ աշակերտ կարող է միաժամանակ պարապել այդ ընթերցասրահում։ 88 10․ Վանդակներում թվերը գրված են այնպես, որ բոլոր տողերում, սյունակներում և անկյունագծերում գրված թվերի գումարները նույնն են։ Վերականգնեք բացակայող թվերը։ 7 9 2 1 6 11 10 3 5
Ջիմ անունով մի փոքրիկ տղա, բժիշկ Լուի Դևիի անդրանիկ ու միակ որդին, առաջին անգամ դպրոց գնաց: Նրա հայրը ֆրանսիացի էր, քառասնամյա թիկնեղ մի տղամարդ, որի պատանեկության տարիներն անցել էին աղքատության, ձախորդությունների ու փառամոլ երազանքների մեջ: Ջիմի մայրը մեռել էր տղայի ծնվելու ժամանակ, և միակ կինը, որին մտերիմ էր, շվեդուհի Էմին էր՝ իրենց տնտեսուհին:
Հենց նա էլ Ջիմին տոնական զգեստ հագցրեց ու տարավ դպրոց: Ջիմը սիրում էր Էմիին, բայց դադարեց սիրելուց, որովհետև նա իրեն դպրոց էր տանում: Ջիմն այդպես էլ ասաց նրան: Ամբողջ ճանապարհին նա այդ էր կրկնում:
— Ես քեզ չեմ սիրում,- ասում էր նա,- Էլ չեմ սիրում քեզ:
— Իսկ ես քեզ սիրում եմ,- պատասխանում էր տնտեսուհին:
— Բա էլ ինչո՞ւ ես ինձ դպրոց տանում:
Նա առաջ էլ էր զբոսնում Էմիի հետ, մի անգամ նույնիսկ կիրակնօրյա ցերեկային համերգ գնացին քաղաքային զբոսայգում, սակայն դպրոց գնալը բոլորովին այլ բան էր:
— Ինչո՞ւ ես ինձ դպրոց տանում,- ասաց նա:
— Բոլորն էլ պետք է դպրոց գնան,- ասաց տնտեսուհին:
— Իսկ դու գնացե՞լ ես:
— Չէ:
— Բա ես ինչո՞ւ պիտի գնամ:
— Այնտեղ քեզ դուր կգա,- ասաց տնտեսուհին:
Ջիմը մի քանի քայլ լուռ անցավ, բռնած տնտեսուհու ձեռքից:
— Ես քեզ չեմ սիրում,- ասաց նա: — Էլ չեմ սիրում:
— Իսկ ես քեզ սիրում եմ, ասաց տնտեսուհին:
— Բա էլ ինչո՞ւ ես ինձ դպրոց տանում, նորից ասաց նա: — Ինչո՞ւ:
Տնտեսուհին հասկանում էր, թե փոքրիկ տղայի համար որքան սարսափելի կարող է լինել առաջին անգամ դպրոց գնալը:
— Այնտեղ քեզ դուր կգա,- ասաց նա: — Դու երևի երգեր կսովորես ու զանազան խաղեր կխաղաս:
— Չեմ ուզում,- ասաց Ջիմը:
— Ես ամեն օր կգամ քո ետևից,- ասաց տնտեսուհին:
— Ես քեզ չեմ սիրում,- կրկնեց տղան:
Տնտեսուհու սիրտը ցավում էր, որ տղան պետք է դպրոց գնա, բայց ինչ արած, նա պարտավոր էր գնալ:
Դպրոցի շենքը երկուսին էլ մի տեսակ անճոռնի թվաց: Տնտեսուհին իրեն վատ զգաց, և երբ աստիճաններով վերև էին բարձրանում, հանկարծ ուզեց, որ տղան իսկապես դպրոց չգնար: Նախասրահներն ու դասասենյակները վախեցնում էին նրանց, այնտեղից ինչ-որ օտարոտի ու տհաճ հոտ էր գալիս:
— Սա բժիշկ Լուի Դևիի որդին է,- ասաց Էմին: — Անունը Ջիմ է: Ես բժիշկ Դևիի տանը աշխատում եմ իբրև տնտեսուհի:
— Ջե՞յմս,- ասաց միստր Բարբրը:
— Ոչ, Ջեյմս չէ,-ասաց Էմին: — Պարզապես Ջիմ:
— Շատ լավ,- ասաց միստր Բարբրը: — Իսկ երկրորդ անուն ունի՞:
— Ոչ,- ասաց Էմին: — Նա դեռ շատ փոքր է: Ուղղակի Ջիմ Դևի:
— Շատ լավ,- ասաց միստր Բարբրը: — Մենք նրան կփորձենք առաջին դասարանում: Եթե գլուխ չհանի, կփոխադրենք մանկապարտեզ:
— Բժիշկ Դևին ասաց՝ տալ նրան դպրոցի առաջին դասարան և ոչ թե մանկապարտեզ,- ասաց Էմին:
— Շատ լավ,- ասաց միստր Բարբրը:
Տնտեսուհին հասկանում էր, թե տղան ինչպես էր վախեցած, երբ նստեց աթոռին, դիրեկտորի առաջ, և ջանում էր զգացնել տալ, թե ինքը ինչպես է սիրում նրան և ինչպես է ցավում այս ամենի համար: Նա ուզում էր որևէ քնքուշ խոսք ասել տղային, բայց չգիտեր, թե ինչ: Եվ նա իրեն հպարտ զգաց, տեսնելով, թե Ջիմն ինչպիսի թեթևությամբ ցած թռավ աթոռից ու կանգնեց միստր Բարբրի կողքին, որպեսզի նրա հետ դասարան գնա:
Տուն դառնալիս նա այնպես հպարտ էր տղայով, որ նույնիսկ արտասվեց:
Երկրորդ մաս
Առաջին դասարանի ուսուցչուհի միսս Բիննին բոլորովին չարացած պառավ մի լեդի էր: Դասարանը լիքն էր փոքրիկ տղաներով ու աղջիկներով: Առաջվա պես ինչ-որ օտարոտի ու սրտնեղիչ հոտ էր գալիս:
Նա լսում էր, թե ոնց է ուսուցչուհին անունները տալիս՝ Չարլզ, Օլվին, Էրնըստ, Նորման, Բետտի, Հաննա, Ջուլիետ, Վիոլա, Պոլլի:
Նա ուշադիր լսում էր, և ահա միսս Բիննին ասաց.
— Հաննա Վինտեր, այդ ի՞նչ ես ծամում:
Ջիմը տեսավ, թե ոնց Հաննա Վինտերը կարմրեց: Հաննա Վինտերն իսկույն դուր եկավ նրան:
— Ծամոն,- ասաց Հաննան:
— Գցիր աղբարկղը:
— Ջիմը տեսավ, թե ոնց փոքրիկ աղջիկը գնաց դեպի դռան մոտի անկյունը, ծամոնը հանեց բերանից ու գցեց աղբարկղը:
Նա լսեց, թե ինչպես միսս Բիննին ասաց.
— Էռնըստ Հասկին, իսկ դու ի՞նչ ես ծամում:
— Ծամոն,- ասաց Էրնըստը:
Էրնըստը իսկույն դուր եկավ Ջիմին:
Նրանք հանդիպեցին դպրոցի բակում, և Էրնըստը զանազան զվարճալի բաներ սովորեցրեց Ջիմին:
Էմին նախասենյակում սպասում էր դասերը վերջանալուն: Նա մռայլ կիտել էր հոնքերը և չարացած էր ամենքի դեմ, մինչև որ տեսավ Ջիմին: Նրան ապշեցրեց, որ տղան բնավ չի փոխվել, որ նա ողջ առողջ է, ոչ ոքի չի սպանել ու չի հաշմել նրան: Դպրոցը և այն ամենը, ինչ կապված էր դրա հետ, մահու չափ վախեցնում էր Էմիին: Նա բռնեց տղայի ձեռքը և դուրս եկավ դպրոցից հպարտ ու բարկացած:
Ջիմն ասաց.
— Հինգ ու մեկը ինչքա՞ն կանի:
— Վեց:
— Երեսիդ մուր քսվեց:
Ընթրիքի ժամանակ հայրը լուռ նստել էր:
— Հինգն ու մեկը ինչքա՞ն կանի,- ասաց տղան:
— Վեց,- ասաց հայրը:
— Երեսիդ մուր քսվեց,- ասաց Ջիմը:
Առավոտյան նա հորից հինգ սենթ խնդրեց:
— Փողն ինչիդ է հարկավոր,- հարցրեց հայրը:
— Ծամոնի համար,- ասաց տղան:
Երրորդ մաս
Հայրը մի հինգսենթանոց տվեց նրան: Դպրոց գնալիս Ջիմը կանգ առավ միսիս Ռայլի կրպակի մոտ և մի տուփ «Անանուխի» ծամոն առավ:
— Ուզո՞ւմ ես մի հատ,- հարցրեց նա Էմիին:
— Իսկ դու ուզո՞ւմ ես տալ,- ասաց տնտեսուհին:
Ջիմը մտածեց ու ասաց.
— Այո:
— Դու ինձ սիրո՞ւմ ես:
— Սիրում եմ,- ասաց Ջիմը: — Իսկ դո՞ւ ինձ:
— Այո,- ասաց տնտեսուհին: — Դպրոցը քեզ դո՞ւր է գալիս:
Ջիմը հաստատ ասել չէր կարող, միայն գիտեր, որ ծամոնի խաղն իրեն դուր է գալիս: Հաննա Վինտերն էլ: Էրնըստ Հասկինը նույնպես:
— Չգիտեմ,- ասաց նա:
— Երգեր երգո՞ւմ եք,- ասաց տնտեսուհին:
— Չէ, չենք երգում:
— Իսկ խաղեր խաղո՞ւմ եք:
— Խաղում ենք: Միայն ոչ թե դպրոցում, այլ բակում:
Ծամոնի խաղն անչափ դուր էր եկել նրան:
Միսս Բիննին ասաց.
— Ջիմ այդ ի՞նչ ես ծամում:
«Հա-հա-հա»,- մտածեց նա և ասաց.
— Ծամոն:
Նա գնաց դեպի աղբարկղն ու վերադարձավ իր տեղը. Հաննա Վինտերը նայում էր նրան, Էրնըստ Հասկինը նույնպես: Դպրոցում եղածի լավն էլ հենց այդ էր:
Իսկ հետո ավելի ևս լավ եղավ:
— Էրնըստ Հասկին,- բղավեց նա դպրոցի բակում,- այդ ի՞նչ ես ծամում:
— Հում փղի միս,- ասաց Էրնըստը: -Ջիմ Դևի, այդ ի՞նչ ես ծամում: Ջիմմն ուզեց որևէ ծիծաղելի բան մտածել, բայց չկարողացավ:
— Ծամոն,- ասաց նա:
Եվ Էրնըստ Հասկինը ավելի բարձր ծիծաղեց, քան Ջիմը, երբ ինքը խոսեց հում փղի մսի մասին:
— Հաննա Վինտեր,- ասաց նա,- այդ ի՞նչ ես ծամում շարունակ:
Աղջիկը շփոթվեց: Նա ուզում էր մի հաջող սրամիտ պատասխան տալ, այնպես որ երևա, թե որքան հաճելի է, որ Ջիմն իրեն անուն-ազգանունով կանչեց և ծիծաղելի հարց տվեց, տնազելով ուսուցչուհուն, բայց չկարողացավ ոչինչ մտածել, որովհետև արդեն համարյա դասարանի դռանն էին, և նա ժամանակ չունեցավ:
— Տուտտի-ֆրուտտի,- շտապով ասաց նա:
Ջիմին թվաց, թե երբեք այդպիսի հոյակապ խոսք չէր լսել, և ամբողջ օրը կրկնում էր ինքն իրեն:
— Տուտտի-ֆրուտտի,- ասաց նա տնտեսուհուն տան ճամփին:
— Էմի Լարսոն,- ասաց նա,- այդ ի՞նչ եք ծամում:
Ընթրիքի ժամին Ջիմն այդ ամենը պատմեց հորը:
Նա ասաց.
— Չորս կողմ ավազ, մեջը ակ: Էդ ի՞նչ եղավ:
— Չգիտեմ,- ասաց հայրը: — Ի՞նչ է:
— Ավազակ,- ասաց տղան:
Տնտեսուհին հիացած էր:
— Ավազակ,- ասաց Ջիմը: — Տուտտի-ֆրուտտի:
— Իսկ դա ի՞նչ է,- հարցրեց հայրը:
— Ծամոն,- ասաց Ջիմը: — Ծամոնի մի տեսակ, որ ծամում է Հաննա Վինտերը:
— Ո՞վ է այդ Հաննա Վինտերը,- ասաց հայրը:
— Մեր դասարանցի է,- ասաց Ջիմը:
— Օ՜,- ասաց հայրը:
Ընթրիքից հետո Ջիմը պառկեց հատակին, վերցնելով իր կարմրակապտա-դեղնավուն փոքրիկ հոլը, որը պտտեցնելիս բզզում էր: «Ամեն ինչ կարգին է»,- մտածում էր Ջիմը: Ճիշտ է, դպրոցում նա դեռևս տխրում էր, բայց ծամոնի խաղը ծիծաղելի էր, իսկ Հաննա Վինտերը շատ լավիկն էր: «Հում փղի միս»,- հանկարծ հիացմունքով հիշեց նա:
— Հում փղի միս,- բարձրաձայն ասաց նա հորը, որը երեկոյան թերթն էր կարդում:
Հայրը ծալեց թերթն ու նստեց հատակին նրա մոտ: Տնտեսուհին նրանց տեսավ կողք-կողքի նստած և չգիտես ինչու՝ նրա աչքերում արցունքներ երևացին:
ա) մինչ դպրոց գնալը,
Համառոտ պատմի՛ր այս պատմվածքը: հեքիատը նրա մասին էր որ երեխան չեր սիրու դպրոցը հետո սկսեց սիրել դպռոցը։
Ինչպիսի՞ վերաբերմունք ուներ Էմին Ջիմի հանդեպ:նա ուներ լավ վերաբերմունքը Ջիմիին։
Ի՞նչ էր մտածում Ջիմը՝
ա) մինչ դպրոց գնալը,
բ) հետո:
4.Բնութագրի՛ր հորը:
նա բարի էր և շատ լավը։
5.Քո կարծիքով, ինչպիսի՞ն էր միսս Բիննին: Համեմատի՛ր նրան քո ուսուցիչների հետ:
լինում էր բարի լինում էր չար։
6.Ի՞նչ ես կարծում, ինչպե՞ս կընթանան Ջիմի գործերը դպրոցում:
շատ-շատ լավ։
7.Գրավոր պատմի՛ր դպրոցում քո առաջին օրվա մասին:
իմ առաջի օրը դպռոցում հետաքրքիր էր մենք դասատուների հետ ծանոթացանք։
Գրի՛ր, թե ինչն է ուրախացնում, ինչն է տխրեցնում քեզ դպրոցում:ինձ տխրեցնում է որ կեսից քիչ դասերը հետաքրքիր չեն և ուտելու ժամը մի քիչ ուշ է։
